Welke kosten spelen een rol bij de aanleg van een warmtenet?

Het aanleggen van een warmtenet brengt een flinke investering met zich mee. Er zijn uitgaven voor de warmtebron, voor de leidingen en voor de aansluiting bij de afnemer. Omdat geen twee warmtenetten hetzelfde zijn, kunnen de kosten nogal uiteenlopen.

De bron

De bron is een van de belangrijkste invloeden op de kosten voor een warmtenet. Als alleen naar de initiële investering wordt gekeken, zijn bestaande restwarmtebronnen zoals datacenters en zware industriebedrijven het voordeligst. Warmte hoeft hierbij niet te worden opgewekt, maar is al overtollig. Het is voordelig en duurzaam om hiervan gebruik te maken.

Geothermie, daarentegen, vraagt een hoge initiële investering. Voor aardwarmte wordt geboord op een diepte tussen twee en vier kilometer, afhankelijk van de grootte van het net. Voorafgaand aan het boren is nauwkeurig bodem- en seismisch onderzoek vereist. De boring en de onderzoeken vragen om een grote investering.

Natuurlijk staan de investeringskosten niet op zichzelf: de structurele kosten, het gebruik en de levensduur spelen een minstens zo belangrijke rol. Volgens onderzoek door Vattenfall is diepe geothermie bij intensief gebruik van het warmtenet, de meest kostenefficiënte bron.

De aanleg van de leidingen

Voor stadsverwarming moet een geheel nieuw leidingennet worden aangelegd. Dit is doorgaans een grote operatie. Voor de aanleg van warmteleidingen moet bodemonderzoek worden gedaan en er moet rekening worden gehouden met de bestaande boven- en ondergrondse situatie. Alle bestaande ondergrondse leidingen worden in kaart gebracht. Bovengronds wordt rekening gehouden met het stratenplan, met de bebouwing en met obstakels zoals bomen en sloten.

Sommige gemeentes met concrete plannen voor de aanleg van een warmtenet, kiezen ervoor om kosten te besparen door warmteleidingen alvast aan te leggen op een moment dat de grond al open ligt vanwege onderhoud aan een andere leiding.

De huisaansluiting

De eigenaar van de woning betaalt de kosten voor de huisaansluiting. Bij huurwoningen zijn deze kosten niet voor de bewoner, maar voor de verhuurder. In specifieke gevallen draagt de gemeente of de overheid bij om de investeringskosten voor particuliere woningbezitters te minimaliseren. De benodigde afleverset wordt door de afnemer gehuurd.

De waarde

Opgeteld betekenen al deze kosten dat een warmtenet alleen rendabel is in dichtbebouwde gebieden. Daar staat tegenover dat een warmtenet een duurzaam en toekomstbestendig alternatief is voor gas. De consument mag er ondanks de initiële investeringskosten van uitgaan dat warmte niet duurder is dan gas en op termijn zelfs goedkoper zal worden.